‘Met deze klote pandemie merk ik het meer dan ooit: ik ben niet gemaakt om alleen te zijn. Dus heb ik twee weken geleden, toch maar een Tinder profiel aangemaakt. Het is alweer even geleden met Bianca; ik wil door.
De eerste vraag die in me opkwam was: wie wil mij? Wie wil er zo’n rauwdouwer, die onomwonden zegt wat ‘ie denkt, en die steevast opstaat met een ochtendhumeur. Vrouwen zijn dat niet gewend, dat je tegen ze zegt, wat je van ze denkt. Ze zoeken iets kneedbaars, iets dat naar ze luistert, dat ze steunt en dat ze laat beslissen. Helaas moet je mij dan niet hebben. maar ja, als ik dat lekker op Tinder ga lopen schreeuwen, dan vind ik niemand.
Toen ik mijn profiel dus had opgemaakt, met een meer sociaal aanvaardbaar karakter, kwamen de eerste matches binnen. Zoals van een vrouw die zich KATJE38 had genoemd. KATJE38 vond dat we op het eerste gezicht zo goed bij elkaar passen, maar ik had na een paar woorden met KATJE38 al door, dat we echt niets gemeen hadden. Sorry KATJE38.
Het is eigenlijk helemaal niet zo makkelijk, tinder. En als ik de profielen van al die vrouwen bekijk, ga ik haast geloven dat de wereld vol loopt met wereldverbeteraars, sportivo’s en gelukzaligen vol levenswijsheid; moet ik dat echt geloven? Of ben ik degene aan wie iets niet klopt?
Ik wil zo graag kunnen zijn wie ik echt ben. Maar wie ben ik eigenlijk? Vroeger was ik de Johan die iedereen om raad vroeg, waar je altijd binnen kon komen vallen, de Johan met wie je graag gezien wilde worden: de grappige, vrolijke Johan. Maar nu komt er niemand nog binnen, en vraagt niemand me om raad. Mijn vrienden, bleken ineens haar vrienden te zijn.
Bianca was knap, Bianca was grappig, maar Bianca ging op een dag vreemd, en liep weg. En de buitenwereld deed alsof ik het had gedaan: niemand belde me nog, niemand kwam nog op bezoek.
Helaas, zit ik nu veel vaker op die app dan me lief is. Ik merk bij mezelf, dat ik me nu echt in het online daten aan het verliezen ben. Ik zit gewoon continu te checken of ik nog reactie terugkrijg. Best frustrerend. Soms heb ik best hele leuke gesprekjes met een vrouw, waar ik dan vervolgens zomaar ineens niets meer van hoor. Ik word daar behoorlijk onzeker van; ‘heb ik iets stoms gezegd? of heeft ze een veel leukere man gezien? Ik kan dan dagen zitten wachten op nog een reactie. Ik sta er niet eens meer bij stil hou absurd dit gedrag eigenlijk is. Ik lijk wel verslaafd.
Misschien is zo een datingapp niets voor mij. Of misschien moet ik toch gewoon eerlijk zeggen, wat ik echt denk en vind. Ongepolijst, gewoon hoe het is. misschien is dat het. Want als ze me niet nemen, hoe ik echt ben, word ik er vast ook niet gelukkig van.’
Dank je wel voor je bericht. En wat rot dat je je zo voelt. Misschien helpt het om te weten dat je niet de enige bent. Op basis van wat je beschrijft, denk ik niet dat jij en Tinder een goede ‘match’ zijn.
Kijk, Tinder is op de eerste plaats vooral een spelletje. Het oogt als een spelletje en het swipet als een spelletje. Het is een tijdverdrijf. Keuren, swipen en matchen, en wie weet wat daaruit volgt. En dat is prima, en soms zelfs geweldig!
Het wordt pas problematisch als je er iets van gaat verwachten.
Met name mensen die oprecht op zoek zijn een relatie of contact, kunnen zich ellendig gaan voelen. En dat is ook niet zo gek, wanneer je bedenkt dat swipen al snel leidt tot een ‘afwijs-mindset’, vooral bij vrouwen: Hoe langer je swipet, hoe meer gezichten je achter elkaar ziet, hoe eerder je ze ‘afkeurt’. Met ander woorden: afkeuren wordt de normaalste zaak van de wereld.
Dan heb ik het nog niet over dat rotgevoel dat je bent afgewezen voor iemand die leuker, knapper en gevatter is dan jij. We hebben het over de slopende kracht van de sociale vergelijking. Want hoewel Tinder alleen matches en geen afkeuringen toont, vergelijken veel gebruikers zichzelf toch met de onzichtbare ‘concurrentie’ op de app.
Besef je dat Tinder weinig anders is dan een app om indruk te maken met zorgvuldig gekozen foto’s en berichtjes. Het is een zogeheten ‘ik-tool’: eentje die gebruikers helpt om hun ‘ik’ te vormen, te bekrachtigen en te perfectioneren.
Theatershow
Dichterbij
Met name als je eigenwaarde laag is, je veel behoefte hebt aan een relatie, en moeite hebt om je impulsen te controleren (denk aan schansen wanneer je je rot voelt), loop je een grote kans om je in Tinder te verliezen.
Dan kun je het spelletje ‘te serieus’ gaan nemen, en het gaan gebruiken om je beter te voelen, door het krijgen van matches, aandacht en bevestiging.
Maar zoals bij elke drug is dat goede gevoel van korte duur. Grote kans dat de aandacht van jouw ‘match’ snel verslapt – ze kan ook zomaar weer verdwenen zijn. Wat maakt dat jij je ellendig voelt, zelfs ellendiger dan voorheen, en je nog harder op de app stort om je weer beter te voelen.
Ja Johan, dan ben je verslaafd.
En als je dit rondje vol ups en downs maar vaak genoeg hebt afgelegd, zul je je uiteindelijk zó ellendig voelen, dat je de aftocht maar afblaast. Je hebt geen greintje geloof meer in je eigen ‘marktwaarde’. Je behoort nu tot de groep van ‘relatiebehoeftige’ tinderaars die er gedesillusioneerd de brui aan geeft.
En volgens mij, Johan, ben je dit punt bijna genaderd.
Je zal je misschien afvragen wat dan het verschil is met de ouderwetse kroeg, waar je je net zo goed onaantrekkelijk, eenzaam en behoeftig kunt voelen? Het verschil is: Tinder is er áltijd en óveral. Je kunt altijd direct weer ‘scoren’. Het blijft trekken. Ieder moment van de dag. Overal.
Mijn tip: als je zoekt naar een leuk ‘datespel’, om ongedwongen te keuren, te swipen en te genieten van al dat ‘ge-ik’, dan heb je aan Tinder een heerlijke tijdkiller.
Maar ben je oprecht op zoek naar contact, heb je een lage eigenwaarde, of heb je moeite met impulscontrole? Dan is Tinder geen fijne plek voor jou.
Blijf er in ieder geval niet te lang op hangen. Ga niet eindeloos zitten swipen, maar beperk je bijvoorbeeld tot twee plaatjes per keer. En heb je een match, spreek dan vlot af voor een ‘echt’ bakje koffie of thee. Zonder hoge verwachtingen uiteraard. En met zo weinig mogelijk ‘ge-ik’ en ‘gedoe’. Gewoon. Relaxed. Authentiek.
Laat dát de overwinning zijn. Niet langer afhankelijk zijn van de bevestiging van de ander.
Beter nog: knoop contacten aan via een medium dat minder gericht is op keuren en gekeurd worden, zoals facebook, of de straat.
Verwacht er gewoon niet teveel van, dan komt het goed.
Succes, ouwe rauwdouwer!
Kom naar theatershow “Dichterbij”. De magische productie over de liefde die met niets te vergelijken is.
Jij wilt dolgraag die diepe verbondenheid voelen met je geliefde. Elkaar écht begrijpen. Liefdevol communiceren. Gewoon plezier hebben met elkaar.
Welkom bij ‘Dichterbij’. De veelgeprezen theatershow die al tienduizenden (!) stellen én singles heeft geholpen aan die mooie relatie. Waar psychologen en theatermakers 6 jaar aan hebben gewerkt. Zodat jij als nooit tevoren ervaart hoe je de liefde krijgt waarnaar je verlangt. Tijdens een prachtige avond uit in het theater.
Herkenbaar, hilarisch en ontroerend… Een frisse wind door theaterland. Met wie ga jij?
Wil je vaker relatietips ontvangen? Kom erbij!