Afgelopen vrijdag was ik op bezoek bij een van mijn beste vrienden; Mark en Monique (namen zijn gefingeerd).
Sinds de Corona tijd zien we elkaar niet meer zo vaak. En dat is jammer. Ik heb namelijk nog met Mark op de middelbare school gezeten. Hij was populair. Ik minder. Mark was knap en grappig. En erg zelfverzekerd op een fijne manier. Niet arrogant. Op zijn 25ste leerde hij Monique kennen, destijds een jonge dierenarts met lang bruin haar en korte rokjes. Toen Mark een keer zijn Beagle kwam brengen voor een castratie, sloeg de vonk over. Binnen 3 maanden woonden ze samen en inmiddels zijn we alweer 12 jaar verder. Samen hebben ze een dochtertje van 1 jaar. Eva. Met pijpenkrullen. Een plaatje.
We zitten onder de grote eik achter hun boerderij. Een grote T boerderij in de Betuwe met 20 kippen en 3 geiten. Het echte huisje boompje beestje zal ik maar zeggen.
Afgelopen vrijdag was ik bij hen op bezoek. Met het lekkere week konden we buiten eten en dus voelden we ons veilig genoeg om in elkaars gezelschap te vertoeven. Op de achtergrond brandt de Portugese BBQ en draaien de ‘Gipsy Kings’. Waar hoor je dat nog, denk ik bij mezelf. Mark en ik praten over ons werk, terwijl Monique de laatste hand legt aan de pasta.
En dan komt ze door de openslaande tuindeuren van hun boerenkeuken ferm de tuin in stappen.
Bij de tafel blijft ze staan en kijkt naar Mark. ‘Kun je de pan niet even aanpakken?! Kleine moeite toch? Jezus.’ Ze werpt Mark een onderdrukte boze blik toe.
‘Je kan het toch ook gewoon even vragen? Gelijk weer die blik..’
Monique geeft geen antwoord maar haar blik zegt inderdaad genoeg. Ze kan Mark wel villen. Dan zucht Mark demonstratief heel diep. ‘Serieus, ik word hier zoooo moe van.. Sorry hoor David, dat dit weeer zo moet’.
‘We kunnen het toch wel even een keer gewoon gezellig houden’, voegt hij toe.
Monique: ‘gezellig? Laat gewoon eens die handen wapperen man.’
Het is duidelijk. Mark vindt Monique een enorme zeikerd. En Monique vindt Mark een luie vent zonder oog voor haar wensen en behoeftes.
De ‘Gipsy Kings’ spelen onverstoord door. Waarschijnlijk zijn ze dit soort taferelen wel gewend.
Lichtelijk gespannen werk ik de spaghetti naar binnen. Het is lekker, dat scheelt, denk ik bij mezelf. Voor de rest is het ijzig stil. ‘Heerlijk Monique! Echt!’, zeg ik ietwat overdreven. Zoveel stilte is nu eenmaal ongemakkelijk als je ergens op bezoek bent. Maar onze vriendschap gaat lang terug en dan speel je nu eenmaal minder façade. Ik kan het wel waarderen.
Dan staat Monique op om de tafel af te ruimen ‘Iemand nog koffie?’
‘Kan ik even helpen afruimen?’, vraag ik. ‘Nee joh, blijf lekker zitten, kleine moeite’
‘Oh, dan wel’, mompelt Mark.
Mark stapelt demonstratief de borden en overhandigt ze aan Monique, die hem even geen blik waardig gunt. Dan snelt ze met ferme pas naar de keuken.
‘Ik ga er even achteraan denk ik’, zeg ik.
Mark kijkt mij wat bedrukt aan. ‘Wil je even blijven zitten?’.
Ik laat mij weer achterover in de stoel zakken.
‘Ze is zo veranderd sinds de kleine.. Eerlijk gezegd herken ik haar niet meer. Ze is zo.. Tja, ze is niet meer de vrouw waar ik ooit verliefd op werd. Je weet toch ook hoe ze was?’ Hij kijkt naar mij.
‘Ze was grappig, sexy, avontuurlijk.. En sinds Eva is ze, ja hoe zal ik het zeggen, moekerig. Altijd te moe voor seks. En bijna ieder gesprek gaat over de kinderen. Ik hou van Eva, echt, maar ik hoef het er niet telkens over te hebben. Seks is belangrijk voor mij. En dat weet ze. Het lijkt wel of ze mij ermee wil straffen.
Ik weet even niet goed wat ik moet zeggen. Ik ben geen vader, en ik zit hier als vriend, niet als psycholoog. Ik leg mijn hand op zijn schouders en zeg: ‘Natuurlijk is het moeilijk Mark. Zo’n kleine erbij zet je hele wereld op zijn kop. Alles wordt anders. Ook de seks.’
Mark kijkt me met grote ogen aan. ‘Van de een op de andere dag ben je vader. Hoe had ik me daar op voor kunnen bereiden?’
Theatershow
Dichterbij
‘Hoe had ik me daarop kunnen voorbereiden?’ Het is de vraag waar alles om draait. Want zonder een goede voorbereiding is de kans op relatieproblemen groot.
Het krijgen van een eerste kind verandert je relatie ingrijpend. In één klap eigenlijk. Waar je voorheen als lovers het leven deelde; hopelijk ééntje vol seks, dromen, ontspanning en vrienden, ben je nu in de eerste plaats moeder of vader. En deze nieuwe identiteit is er eentje vol geboden: gij zult niet langer aan uzelf denken, gij zult geen seksbom zijn, gij zult enkel oog hebben voor uw kind en, bovenal, gij zult niets anders dan blijdschap kennen met dit grote wonder der natuur.
Well, guess what, het is niet enkel blijdschap. Als 66% van de stellen minder geluk ervaart, kun je gerust stellen dat de baby een bom onder je relatie legt. Het is een taboe, maar eigenlijk zo logisch. Natuurlijk, je mist slaap, er zijn praktische problemen en irritaties. Maar op een dieper niveau speelt er zoveel meer dan dat.
Allereerst is de biologie (heteroseksuele) stellen niet erg gunstig gezind. Ga maar na: waar de vrouw voor-, tijdens en na de geboorte wordt overstelpt met hechtingshormonen en moedermelk, die haarzelf en de baby als vanzelf in een volmaakte toestand van verbinding en harmonie storten, moet de man het stellen met, juist, NIETS. NADA. NIENTE. Hij komt er bekaaid vanaf: Hij is niet alleen zijn seksbom kwijt, maar deelt ook niet in het schaterende, kirrende en kroelende babygeluk dat zich dag in dag uit voor zijn neus voltrekt. Dus ja, menig man voelt zich buitengesloten en ja, sommigen zijn jaloers. Maar dat is goed te begrijpen.
Voor mannen is de hechting minder een biologisch gegeven, maar meer een kwestie van doen. Nu wil het feit dat de man, verstoken als hij is van al die knuffelstoffen, van nature wat wilder of ruwer omgaat met de pasgeborene. In ieder geval té wild voor veel moeders. De kans is daarom groot dat zíjn eerste stapjes in de opvoeding hem komen te staan op betutteling en kritiek. Hoe begrijpelijk ook, kan dit soms wel doorslaan, waardoor mannen zich soms terugtrekken uit de opvoeding. En dat is doodzonde. Want juist vanwege die wat ‘ruwere’ aanpak heeft de man een toegevoegde waarde voor de ontwikkeling van het kind.
Hoe kan deze baby-bom dan onschadelijk worden gemaakt? Wel, voorkomen is beter dan genezen. Feit is dat partners die elkaar na de geboorte kwijtraken, vaak al eerder niet echt meer ‘oog en hart’ voor elkaar hadden. Wanneer je je relatie van tevoren ‘stut’ met aandacht en bewondering voor elkaar, dan heb je een krachtige buffer waarmee grote veranderingen, schokken en zelfs aardverschuivingen kunnen worden opgevangen. De kans is groot dat het positieve dan blijft overwinnen. Is deze basis wankel, dan is de kans groot dat de natuurlijke verwijdering zich omzet in kritiek en zelfs minachting. ‘Wat is ze toch een seksloze moeke geworden’, ‘Hij is een zelf een huilbaby.’, of ‘wat is het toch een ruwe zak met de baby’.
Gebruik de zwangerschap dus om de wederzijdse kennis en bewondering bij voorbaat een flinke boost te geven. Praat met elkaar. Wat verwacht je ervan, van jezelf en elkaar? Wat valt je op in je omgeving? Wat bevalt je daaraan en wat zou je anders willen doen? Waar kijk je tegenop? En bewonder elkaar ‘de hemel in’, juist ook voor de kleine dingetjes. Merk op met hoeveel aandacht hij je koffie heeft bereid, hoe zorgzaam ze was om die brief voor je op de post te doen, of hoe lief hij was om je te naar het consultatiebureau te brengen. Het klinkt als een ingetrapte deur, maar aandacht en bewondering zijn en blijven de basis. Die moet je bewust blijven voeden, want maar al te vaak glippen ze ongezien de deur uit.
het is geenszins nep of ‘gemaakt’ om je bewondering uit te spreken voor je partner. het tegenovergestelde is waar: de realiteit is dat je waarschijnlijk veel positieve dingen voor elkaar doet, die onbenoemd blijven. deze dingen benoemen is dus in feite veel realistischer.
En als het wonder zich eenmaal heeft aangediend, blijf dan ook samen voor je relatie staan. Wees niet bang om ook aan jezelf te blijven denken. Zo vertelde Esther Perel eens dat zij het verdomd om op iedere zaterdag bij de sport van haar kinderen aanwezig te zijn. Want zaterdag heeft ze haar eigen dingen. En dat is de sleutel. Blijf investeren in jezelf en in je relatie.
Het hebben van kinderen mag geen excuus zijn om je relatie en je seksleven te versloffen. Oké, de seks komt logischerwijs op een laag pitje; voor veel vrouwen is er na al het gestreel, geknuffel en gekroel nog weinig liefkozing over voor de man. Het liefdespotje is leeg. En om dan geconfronteerd te worden met zijn seksueel uitgehongerde toestand is dan best confronterend en beklemmend. Maar praat erover. Plan een romantische date in voor z’n tweetjes, waarin de romantiek en sensualiteit weer op natuurlijke wijze kunnen aanzwellen. Zonder druk.
Dank jullie wel, ‘Mark en Monique’, dat ik jullie verhaal mocht delen. Waardevol!
Kom naar theatershow “Dichterbij”. De magische productie over de liefde die met niets te vergelijken is.
Jij wilt dolgraag die diepe verbondenheid voelen met je geliefde. Elkaar écht begrijpen. Liefdevol communiceren. Gewoon plezier hebben met elkaar.
Welkom bij ‘Dichterbij’. De veelgeprezen theatershow die al tienduizenden (!) stellen én singles heeft geholpen aan die mooie relatie. Waar psychologen en theatermakers 6 jaar aan hebben gewerkt. Zodat jij als nooit tevoren ervaart hoe je de liefde krijgt waarnaar je verlangt. Tijdens een prachtige avond uit in het theater.
Herkenbaar, hilarisch en ontroerend… Een frisse wind door theaterland. Met wie ga jij?
Wil je vaker relatietips ontvangen? Kom erbij!